1 Powiedział też do uczniów: «Pewien bogaty człowiek miał rządcę, którego oskarżono przed nim, że trwoni jego majątek.

2 Przywołał go do siebie i rzekł mu: "Cóż to słyszę o tobie? Zdaj sprawę z twego zarządu, bo już nie będziesz mógł być rządcą".

3 Na to rządca rzekł sam do siebie: Co ja pocznę, skoro mój pan pozbawia mię zarządu? Kopać nie mogę, żebrać się wstydzę.

4 Wiem, co uczynię, żeby mię ludzie przyjęli do swoich domów, gdy będę usunięty z zarządu.

5 Przywołał więc do siebie każdego z dłużników swego pana i zapytał pierwszego: "Ile jesteś winien mojemu panu?"

6 Ten odpowiedział: "Sto beczek oliwy". On mu rzekł: "Weź swoje zobowiązanie, siadaj prędko i napisz: pięćdziesiąt".

7 Następnie pytał drugiego: "A ty ile jesteś winien?" Ten odrzekł: "Sto korcy pszenicy". Mówi mu: "Weź swoje zobowiązanie i napisz: osiemdziesiąt".

8 Pan pochwalił nieuczciwego rządcę, że roztropnie postąpił. Bo synowie tego świata roztropniejsi są w stosunkach z ludźmi podobnymi sobie niż synowie światłości.

Komentarz według św. Gaudentego:

Święty Gaudenty mówi, iż nieuczciwy zarządca jest alegorią szatana, który to rządzi naszym światem. 

Jednakże ponowne przyjście Pana Jezusa jest bliskie, zatem i panowanie szatana nad tym światem się kończy. Zły nie odchodzi tak po prostu bez walki i kusi nas na wszelkie sposoby, byśmy to, co należy się Panu, oddali jemu. 

Zdaniem św. Gaudentego pszenica to nasza wiarę, oliwa to dobre uczynki. Sto oznacza liczbę doskonałą, gdyż wszystkie nasze dobre uczynki oraz naszą wiarę powinniśmy oddać Bogu. 

Gdy część oddamy szatanowi ma on nas w swoich sidłach. Dobre uczynki są kluczowe, gdyż wiara bez uczynków jest martwa.

Jezus nie pochwala czynów nieuczciwego rządcy, ale jego spryt i wykorzystywanie każdej możliwości dla osiągnięcia swych celów. I takie podejście powinno być dla nas nauką.