Jeden z Dwunastu, imieniem Judasz Iskariota, udał się do arcykapłanów i rzekł: Co chcecie mi dać, a ja wam Go wydam. A oni wyznaczyli mu trzydzieści srebrników. Odtąd szukał sposobności, żeby Go wydać. (…) jeden z was mnie zdradzi. Bardzo tym zasmuceni zaczęli pytać jeden przez drugiego: Chyba nie ja, Panie? (…) Byłoby lepiej dla tego człowieka, gdyby się nie narodził. Wtedy Judasz, który Go miał zdradzić, rzekł: Czy nie ja, Rabbi? Odpowiedział mu: Tak jest, ty. (Mt 26,14-25)
Czy Judasz w sercu walczył ze sobą, ze swoim sumieniem? Co ty robisz???
Jezus stał się towarem. Wczoraj cios od Piotra, który tak Go miłował niby… Dziś od Judasza, który był sprytny i zapobiegawczy zawsze umiał załatwić jedzenie, miejsce na nocleg, który tak materialnie dbał o cala wspólnotę. Cios od najbliższych boli.
Środa jest dniem kolejnego dramatu … nie Jezusa ale nas, którym się wydaje, że wiemy, jesteśmy przyzwoici, robimy tak jak trzeba… bo tak wszyscy robią, bo tak mówią w TV, i trzeba być na czasie przecież, idziemy jak barany za większością za zyskiem, po trupach do celu. Przecież takie jest życie.
Takie jest życie??? KOGO ŻYCIE?
Dzieci? I tych nienarodzonych i narodzonych – skrzywdzonych… Zwykłego małego człowieka, który nie umie się bronić i być cwany…
Dlaczego Judasz brnie do końca? Dlaczego się nie opamiętał? Wprost mówi mu Jezus to ty, wiem co chcesz zrobić… Te słowa to szansa, Judaszu ogarnij się nie jest za późno…
Mama zwraca uwagę mamy w nosie… Żona prosi nie pij phi ii co z tego… Pani prosi naucz się, Boże przecież nie będę jej słuchał… Sumienie mówi nie bierz tego nie twoje… Nie oglądaj tej pornografii (cii..przecież nikt nie widzi, przecież jestem dorosły) Nie mów tego przecież to nieprawda… Zło nas zaślepia… i brniemy do końca… choć wiemy, że źle robimy…
Nie jestem lepszy od Judasza… czy do mnie też by Jezus skierował słowa… lepiej bym się nie narodził…
Środa jest dniem mojego OPAMIĘTANIA!!! Stań przed lustrem i popatrz sobie w oczy i pomyśl co robisz…
Jeden z was mnie zdradzi… Chyba nie ja, Panie?