Na sześć dni przed Paschą Jezus przybył do Betanii, gdzie mieszkał Łazarz, którego Jezus wskrzesił z martwych (…)Maria zaś wzięła funt szlachetnego i drogocennego olejku nardowego i namaściła Jezusowi nogi, a włosami swymi je otarła.(..) Na to rzekł Judasz Iskariota: Czemu to nie sprzedano tego olejku za trzysta denarów i nie rozdano ich ubogim? (…) Na to Jezus powiedział: Zostaw ją! Przechowała to, aby Mnie namaścić na dzień mojego pogrzebu. (J 12,1-11)
Do kogóż by nie iść jak nie do przyjaciół. Maria, Marta, Łazarz. Po wczorajszej euforii. Pewno nie będzie tak źle. W sercu Jezusa pojawia się jakaś nadzieja. Lud GO oswoił ze sobą. „Jesteś odpowiedzialny za to co oswoiłeś” mówił Mały Książę. Dziś poniedziałek, herbata Jezusa z przyjaciółmi. Jezus jest gwiazdą Jerozolimy. Jaki prestiż gościć Go u siebie w domu. Chętnie bym zapytał Łazarza jak tam jest po drugiej stronie… i czy długo się potem mył bo ponoć cuchnął…
Maria realistka… obmywa nogi olejem namaszcza Jezusa na śmierć… a Judasz ma pretensje… że to marnotrawstwo… Nikt nie bierze na poważnie, że Jezus ma umrzeć.
Przecież muszę się uczyć nie mam czasu, musze iść do pracy bo za niedziele płacą więcej, taka ładna pogoda potem nie zdążę wszystkiego zrobić. Angielski, pływanie, narty, matura itd. Przecież modlić się w kościele jest marnowaniem czasu, są ważniejsze rzeczy, sprawy z których mam zysk, a jaki z tego mam zysk i jaka przyszłość!!! Wiara jest marnotrawstwem chyba, że zbywa mi czasu albo mam kłopoty.
Muszę robić karierę, muszę zdobywać pozycję, muszę ładnie wyglądać, muszę tyle zrobić, tyle przeczytać, tyle przygotować... muszę, muszę…
MUSISZ UMRZEĆ!!! Pamiętasz?
Herbata z Jezusem w poniedziałek.